Καταντήσαμε ''ρουφιανοχώρα''

       Ζητώ εκ των προτέρων την κατανόησή σας για τον ασυνήθη, απρεπή και  αδόκιμο τίτλο του άρθρου.

Ο Masutatsu Oyama, Ιάπωνας Θρύλος-πατέρας του Καράτε είχε αναφέρει σε ένα κείμενο του για την ιστορία του Καράτε ότι ''Αν δεν υπήρχαν οι Αρχαίοι Έλληνες, σήμερα δε θα ομιλάγαμε για τέχνη αλλά για κλωτσιές και γροθιές χωρίς το -Do-,τον δρόμο του πολεμιστή. Ο Hironori Ohtsuka ιδρυτής του Wado Ryu είχε πει ''Να σκέφτεστε τη μάχη σαν να έχει τελειώσει. Να σκέφτεστε όπως οι Έλληνες, φίλοι καλοί του θανάτου, άριστοι πατέρες της μάχης''. Ο Jigoro Kano ιδρυτής του Judo είχε πει στο πρώτο σεμινάριο της τέχνης του στην Οσάκα ''Να θαυμάζετε τους Λευκούς Πολεμιστές-Θεούς της Αρχαίας Ελλάδας και να μαθαίνετε από αυτούς''

Το αφιερώνω  σε όλους τους φίλους του Καράτε, στον πρόεδρό τους ιδιαίτερα και στον Γ.Γ. για την τιμή που μας έκαναν και την προσπάθεια που αν και δεν πέτυχε ήταν καλή (να σταματήσουν το Πανελλήνιο) . Αφιερωμένο σε όλους όσους πουλάνε το παραμύθι της Πολεμικής Τέχνης των αξιών, το Do, του Δάσκαλου. Αφιερωμένο σε όλους όσους ανήκουν σε μια οικογένεια όπου οι καταγγελίες του ένα προς τον άλλο είναι περισσότερες από τις καλημέρες που ανταλλάσουν μεταξύ τους. 

Πόσοι άραγε θα διαβάσουν αυτό το άρθρο και  θα ψάξουν να βρουν αφορμή για κάποια καταγγελία; Πολλοί σίγουρα.
Πόσοι αντί να αναζητήσουν μέσα στον εαυτό τους τον εαυτό τους, αναζητούν την αλήθεια στις καταγγελίες και στην προσπάθεια να παύσουν να υπάρχουν οι άλλοι; Και αυτοί πολλοί είναι

Η προδοσία, η γκρίνια και η μιζέρια μου προκαλούσαν πάντοτε αποστροφή.  Συνήθως και τα τρία αυτά στοιχεία συνυπάρχουν. Όταν υπάρχει το ένα υπάρχουν κατά συνθήκη και τα άλλα διότι και τα τρία, αλλά και καθένα από αυτά είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του δούλου.

http://www.mahitikanea.gr
Όταν έκανα μάθημα σε μικρά παιδάκια και ρωτούσα ποιος μίλησε ή ποιος έκανε κάτι τότε ως γνωστόν μαθημένα από το σχολείο ή το σπίτι, πετάγονταν κάποια και έδειχναν  τον ένοχο. Όσοι διδάσκουν σε μικρά παιδιά όλοι το βλέπουν να συμβαίνει.
Η τιμωρία ως συνήθως ήταν οι κάμψεις. Τιμωρούσα με 5 μόνο κάμψεις τον αίτιο και με 15 τον καταδότη.  Για να μη μάθουν  τα παιδιά από μικρά να καταδίδουν το ένα το άλλο.

Εάν μεγάλωναν κάποιοι στην ΠΟΚ ή στην ΕΛΟΚ αλλά και αλλού έτσι, πιθανόν να μην έκαναν ότι έκαναν ή να μην πήγαιναν στα κατεχόμενα για ένα κοκαλάκι που τους έριξε ο Τούρκος.

Δεν θα ανάγκαζαν και εμάς να στραφούμε δικαστικώς εναντίον τους (εντός λίγων ημερών θα κοινοποιήσουμε και το έγγραφο της ΕΛΟΚ  και στη συνέχεια την δική μας απάντηση).

Σκεφτείτε ότι δίπλα μας μεγαλώνουν και διαπλάθουν προσωπικότητα πολλά παιδιά. Πολλά ελληνόπουλα. Αν εμείς είμαστε ‘’χαμογελαστές’’ και ‘’προσαρμοστικοί’’ και παράλληλα αποτελούμε το πρότυπό τους αυτά πως θα γίνουν;
Μέχρι τώρα στην ελληνική πραγματικότητα δεν είχαμε έντονο το φαινόμενο της κατάδοσης.
Υπήρχαν κάποιοι περίεργοι, δύσκολοι άνθρωποι οι οποίοι συνέχιζαν το έργο των κουκουλοφόρων -  δοσίλογων της κατοχής. Κατήγγειλαν συνήθως κανένα παράνομο κτίσμα, κανένα αυθαίρετο κλπ. Τώρα έχουμε καταντήσει πραγματικά ‘’Ρουφιανοχώρα’’.  Ο ένας καταγγέλλει τον άλλον άσχετα εάν έχει όφελος ή όχι, άσχετα εάν ζημιώνεται σε κάτι ή όχι και συνήθως ξεχνώντας ο καθένας τα δικά του. Όλοι ψάχνουν αφορμή και ευκαιρία να καταγγείλουν. Όλοι έμαθαν να βρίσκουν παρανομίες στους άλλους. Αλλά μόνο στους άλλους. Οι πολιτικοί μας; Δεν τους έφτασε η ζημιά που έκαναν (και συνεχίζουν) εντός της χώρας μα βγαίνουν και στο εξωτερικό και καταγγέλλουν ο ένας τον άλλον.
Στην ουσία όμως καταγγέλλουν τη χώρα μας γιατί οι ξένοι λένε οι Έλληνες δεν λένε οι αντίπαλοι εκείνου του πολιτικού ή  κάποιοι Έλληνες. Δηλαδή καταγγέλλουν και τον εαυτό τους.
Το ίδιο γίνεται και με τους δικούς μας που καταγγέλλουν ο ένας τον άλλον. Νομίζουν ότι κάνουν ζημία μόνο στους ανταγωνιστές. Όμως οι άλλοι δεν μας ξεχωρίζουν μας θεωρούν ένα  ‘’κύκλωμα’’ και έτσι είναι. Κανείς μας δεν λέει ένας δημοσιογράφος, πέντε πολιτικοί, δύο Θηβαίοι. Λέμε οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, οι Θηβαίοι.

Στον δικό μας χώρο; Των ανθρώπων της μάχης; Των ανθρώπων της ‘’Ανδρείας’’ των ‘’Αξιών’’ του ‘’Ήθους’’; Του κόσμου των ‘’Δασκάλων’’ και των ‘’Μαθητών’’;  Του κόσμου του κώδικα του ‘’Bushido’’;  Και ένα σωρό άλλων.
Τι γίνεται λοιπόν στο κόσμο των πολεμιστών; Οι ελλιπείς από ουσία προσπαθούν να φανούν πλήρεις από τους τύπους και από την απουσία των άλλων.

Μου είπε ο Λήο Κατσούρας πριν πολύ καιρό ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μαζί μας, ότι θα φάνε το κεφάλι τους  γιατί έχουν να κάνουν με ιδεολόγους . Ο ιδεολόγος λέει ο Ληο δεν κάνει ποτέ πίσω. Είναι  αποφασισμένος  για όλα. Κατάλαβα ακριβώς τι εννοούσε όταν τελείωσε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Κανείς δε θα άντεχε αυτή την πίεση. Δύσκολα κάποιος θα έφτανε ως το τέλος κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Τ ου τηλεφώνησε ο  Χ (εξωθεσμικός παράγων της ΕΛΟΚ)  και  απείλησε  με διαγραφή του συλλόγου του εάν συμμετέχει στην ΕΟΜΑ και γίνει το πρωτάθλημα.     Απαντήθηκε δεόντως. Ο κος αυτός ο οποίος μου εκμυστηρεύθηκε παλαιότερα κάτω από πίεση και σε μια στιγμή επίδειξης ισχύος ότι έκανε καταγγελία  (μαζί με τον Μπομπ) σε μια διοργάνωσή μου το 1999. Ιερά παράδοση τα καρφώματα.  Τα θεωρούν  προφανώς και τιμή τους. 

Πήραν και άλλοι τηλέφωνα για να τάξουν, να απειλήσουν, να εκβιάσουν για να εμποδίσουν το πρωτάθλημα. Που πάμε μ’ αυτούς τους ανθρώπους άραγε; Τι μπορούμε να περιμένουμε;  Όλος  ο αθλητισμός υποφέρει από τέτοιους αλλά και ολόκληρη η χώρα. Διαπαιδαγωγούν τα παιδιά και τη νεολαία με κατώτερες συνήθειες  και ύστερα μιλάνε για τις αξίες του αθλητισμού. Ο αθλητισμός δεν έχει αξίες. Μια διαδικασία είναι. Αξίες έχουν τα άτομα. Και από τέτοια  άτομα  δεν περιμένουμε και κάποιες ιδιαίτερες αρετές. 

Μεγάλες προσωπικότητες!

Τα ανθρωπάκια μόνο μπορούν να εκβιάσουν και εκεί μόνο περνάει ο λόγος τους. Στα ανθρωπάκια.

Απείλησε με καταγγελία κάποιος για μια διοργάνωση στο Αρμένιο  που ήθελε να κάνει κάτι και το σταμάτησε. Κάποιος πήρε τηλέφωνο τον Γιαννακίδη και τον απείλησε .  Κάποιος άλλος κατοχύρωσε λέει το όνομα και απειλεί τους άλλους για να μην το χρησιμοποιήσουν. Έχουν καταργηθεί ομοσπονδίες έχουν σταματήσει διοργανώσεις και όλα αυτά για το καλό του αθλήματος και την προστασία των αθλητών. Αν συνεχίσω να κάνω αναφορά στις καταγγελίες που πηγαινοέρχονται δεν θα τελειώσω ποτέ αυτό το άρθρο.
Οι περισσότερες είναι αβάσιμες και στηρίζονται σε εσφαλμένη και παραπλανητική ερμηνεία του αθλητικού νόμου.
Όποιος μπορεί εκμεταλλεύεται την άγνοια των άλλων,  απειλεί,  ή χρησιμοποιεί το νόμο όπως τον βολεύει.
Το κακό είναι ότι μας ανάγκασαν και εμάς να εμπλακούμε με καταγγελίες και τα δικαστήρια.

Αντί να ασχολούμαστε με την παραγωγή έργου, να περάσουμε από τον ανταγωνισμό στο επίπεδο της δράσης και μέσα από αυτή να αναπτυχθούμε, να ευημερήσουμε ή να επιβιώσουμε, αναγκαζόμαστε να ασχολούμαστε με δίκες, με αστυνομίες και άλλες υπηρεσίες επειδή κάποιοι δεν βασίζονται στην ποιότητά τους, δεν αντέχουν στον ανταγωνισμό διότι νοιώθουν μειονεκτικά και ο μόνος τρόπος να υπάρξουν ή να ‘’φανούν’’ είναι να μην υπάρχει ανταγωνισμός ή κάποιος που να τους θυμίζει την ανεπάρκειά τους.
Έχει γεμίσει η χώρα μας με ανάξιους και μειονεκτικούς,  οι οποίοι δεν είναι άγνωστο πώς και γιατί ανέρχονται σε αξιώματα και διοικητικές θέσεις. Το κακό είναι ότι τους ανεχόμαστε.
Σκεφτείτε τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας. Κινδυνεύουμε με καταστροφή ίσως χειρότερη και από του 1922. Εμείς είμαστε πολύ μακριά από τα γεγονότα και την πληροφόρηση. Αυτοί που μας κυβερνούν όμως όχι. Και όμως είναι τόσοι πολλοί και δεν αντιδρά κανείς. Οι όποιες αντιδράσεις γίνονται μόνο για ίδιον ώφελος.
Όλοι θα θέλαμε να φύγουν και να εξαφανιστούν από μπροστά μας όσοι κυβερνούν τον τόπο. Και τι δε θα δίναμε να γλιτώσουμε από όλους αυτούς τους υπουργούς, βουλευτές και τους παρατρεχάμενούς τους. Θέλουμε αλλά δεν κάνουμε τίποτα.
Γιατί;

Ίσως τα κατάφεραν πριν μας φέρουν σε αυτή τη κατάντια να μας καταντήσουν πρώτα σκλάβους συνειδησιακά, να μας κάνουν νεοραγιάδες για να αντέξουμε άλλα 400 χρόνια σκλαβιάς. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Μας συνηθίζουν από το σχολείο, τους συλλόγους, την εργασία, τα κόμματα. Όλοι μας θέλουν προσκυνημένους, συμβιβασμένους και συγκαταβατικούς.
Οι Οθωμανοί μας σκλάβωσαν αλλά σκλαβωμένους μας κράτησαν όλοι αυτοί που μπήκαν μέσα στις διοικητικές θέσεις, κυρίως οι περίφημοι Φαναριώτες, οι οποίοι  οργάνωσαν την οθωμανική αυτοκρατορία ώστε να μπορέσει να διοικηθεί. Διότι οι βάρβαροι, απολίτιστοι, άξεστοι και αμόρφωτοι αυτοί κυρίαρχοι δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν την αυτοκρατορία τους για πολλά χρόνια διότι δεν θα είχε καμία οργάνωση και τάξη. Θα άντεχε το πολύ 100 χρονιά και θα διαλύονταν όπως η αυτοκρατορία των Μογγόλων  του Τζέκινς Χαν.
Αντίστοιχη θέση κατέχουν σήμερα σε σχέση με αυτούς που θέλουν να μας σκλαβώσουν οι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί , και άλλοι οικονομικοί παράγοντες ηγήτορες συλλόγων, οργανώσεων,  ομοσπονδιών  οι οποίοι δέχονται το κατεστημένο και προσπαθούν να βρουν μια λύση και να βάλουν τάξη μέσα στα πλαίσιά του.
Σε επίπεδο κρατικό είναι δύσκολο να πετύχουμε την απομάκρυνσή τους.
Στο δικό μας το χώρο όμως δεν είναι. Και επιτέλους από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή.
Να σταματήσουν οι σύλλογοι να ανέχονται αυτές τις πρακτικές και αυτούς τους ανθρώπους.

Η ΕΟΜΑ δεν ξεκίνησε πριν από ένα μήνα και δύο. 

Γιατί όμως δεχόμαστε  τέτοια ομαδική και ασταμάτητη επίθεση;
Γιατί φυσικά τους χαλάμε την ησυχία. Χαλάσαμε την ‘’Αγορά’’.
Δείξαμε ότι υπάρχει και ο δρόμος της ειλικρίνειας, της προσφοράς και του έργου.
Δεν τους φοβηθήκαμε και κοντά μας θα ξυπνήσουν πολλοί και θα σταματήσουν να φοβούνται. Επίσης γίναμε ο πόλος έλξης και αποτελούμε μια υποδειγματική Ομοσπονδία. Δείξαμε ότι δεν χαμογελάμε και δεν τους θέλουμε όλους και δεν παίζουμε παιχνίδια.
Και άρχισε ο πόλεμος. Ακόμα και τώρα ενόψει της σχολής προπονητών προσπαθούν την κάποιοι φουκαράδες την τελευταία στιγμή να βάλουν εκδηλώσεις τις ίδιες ημερομηνίες. Φροντίσαμε να τους διευκολύνουμε όλους. Ας ετοιμάσουν τις κουκούλες και τα ‘’ρουφιανοχάρτια τους’’. Ανακοινώσαμε το πρόγραμμα της Ομοσπονδίας για το 2012.

Δεν έχω εμπάθεια σε κανέναν τους.  Λυπάμε όμως  που με αναγκάζουν να ασχοληθώ με τέτοια θέματα και να  χρησιμοποιήσω λέξεις που δεν μου αρέσει αλλά περισσότερο λυπάμε που υπάρχουν πολλοί  Έλληνες τόσο χαμηλής στάθμης και ιδίως όταν είναι και ποντιακής καταγωγής.
Ο καθένας κάνει τον δικό του πόλεμο με τον τρόπο που ξέρει. Το ότι μετά την ΠΟΚ στον κατάλογο προστέθηκε και η ΕΛΟΚ, αλλά θα έχουμε και συνέχεια, δε σημαίνει τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά θα γίνουν αυτά που πρέπει για να σταματήσει κάποια στιγμή το κακό. Και πρέπει να αντιδράσουν στην περίπτωσή μας οι καρατέκα. Που είναι αυτοί; Που πήγε το ‘’Do’’ τους και οι κώδικές τους. Το μόνο που τους έμεινε μάλλον είναι να προσκυνάνε σαν ανατολίτες.  Κανείς τους δεν ακούστηκε. Κάνουν καράτε του καράτε; Ή κάτι άλλο. Συμφωνούν με τις ενέργειες της διοίκησής τους  ή μήπως δεν γνωρίζουν;. Εάν δεν γνωρίζουν όμως έχουν ακούσει. Άκουσαν αλλά δεν φρόντισαν να μάθουν;

«Ο σιωπών δοκεί συναινείν’’ Δάσκαλοι του καράτε, του δρόμου του Do.

Υπάρχουν στην ιστορία διάφορες προσωπικότητες από τις οποίες μπορούμε να αντλήσουμε παραδείγματα.
Οι μαθητές του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, οι  στρατιώτες του Λεωνίδα, του Επαμεινώνδα,  του  Μεγάλου Αλέξανδρου τους κοιτούσαν στα μάτια και τους μιλούσαν στον ενικό. Και ήρθαν τώρα κάποιοι καημενούληδες  και θέλουν να σκύβουμε το κεφάλι μπροστά τους και να τους μιλάμε στον πληθυντικό. Σιγά τις προσωπικότητες. Σε όποιο περιβάλλον της ζωής μας και εάν βρισκόμαστε πρέπει αυτοί οι ‘’τύποι’’ να απομακρυνθούν. Να γλιτώσουμε από την ψευτιά και την ανικανότητα.
Αυτό πρέπει να κάνετε αν και όταν διακρίνετε τέτοια στοιχεία.

Σκεφτείτε σήμερα που μας κυβερνάνε τόσοι σπουδαγμένοι, που βρίσκονται σε θέσεις συμβούλων τόσοι ειδικοί, τόσοι οικονομολόγοι με πτυχία και βιογραφικά σαν σιδηρόδρομος, τίποτα δεν πάει καλά.
Δεν θα έπρεπε με τόσους ειδικούς να έχουμε ευημερία; Το λιγότερο να μην έχουμε οικονομικά προβλήματα.
Στον χώρο του αθλητισμού υπάρχουν τόσοι επαγγελματίες (ουσιαστικά ανεπάγγελτοι), όπως και στον χώρο της πολιτικής. Γιατί δεν πάει τίποτε μπροστά;

‘’Έχουμε γίνει οι άνθρωποι από τους οποίους οι γονείς μας μάς είχαν προειδοποιήσει να φυλαγόμαστε’’. (Ισχύει;)

Θα μας απαντήσουν οι κύριοι του Καράτε; Οι οποίοι συνέταξαν μια όμορφη επιστολή την οποία θα πρέπει να αιτιολογήσουν και να απολογηθούν;.
Και φυσικά δεν θα καταντούσαμε άνθρωποι της μιζέριας και της γκρίνιας. Μου είπαν κάποιοι φίλοι ότι διάβασαν κάπου στο ίντερνετ σε μια σελίδα κάποιου Αλεξ.. - Αλεξόπουλος ή κάπως έτσι κάποια σχόλια για την διοργάνωση που έγινε στις 28 Δεκεμβρίου. Δεν μπήκα στον κόπο καν να διαβάσω τι γράφει. Όποιος και εάν είναι θα έπρεπε πρώτα αφού αναφέρεται σε εμένα ή στην Ομοσπονδία εάν ήταν σοβαρός άνθρωπος να έρθει σε επαφή μαζί μου.  Και η ηλεκτρονική μου διεύθυνση είναι διαθέσιμη και το τηλέφωνό μου. Εύκολο να μιλάς από απόσταση. Μπες στις διαδικασίες ή τουλάχιστον μάθε.
Η διοργάνωση μορεί να ήταν όντως  μέτρια  και ίσως υπήρχαν κάποια κενά.    Πάντα θα πρέπει να μετράς και τις προθέσεις και τις συνθήκες.  
Τι  έκαναν όλα αυτά τα χρόνια αυτοί που με την πρώτη ευκαιρία κρίνουν, σχολιάζουν, γνωμοδοτούν και επικρίνουν;  Με ποιους ήταν; Ποιους υποστήριζαν ή υποστηρίζουν; Και γιατί να τους δώσω σημασία; 

Κάποιος έγραψε:
‘’ Εκείνοι που δεν έκαναν τίποτε, κατηγορούν τους άλλους γιατί δεν τα έκαναν όλα”. 

Κάποτε είπα στον Θεοφάνους ότι κανένας από όσους είναι στην ΠΟΚ δεν είναι σωστός διότι όλοι γνωριζόμαστε, ότι αυτοί όταν αναγνωρίστηκε  κλείστηκαν μέσα στην ΠΟΚ και άφησαν όλους τους άλλους απ’ έξω και τώρα που οργανωθήκαμε θέλουν να μας εμποδίσουν. Γιατί; Έπρεπε δηλαδή όλοι οι άλλοι να κλίσουν τις σχολές τους επειδή δύο άνθρωποι δεν τους ήθελαν;
Και αυτοί που βρέθηκαν από μέσα αλήθεια τι αξία έχουν που δεν ενδιαφέρθηκαν για όλους τους άλλους που ήταν και οι περισσότεροι και κάποιοι από αυτούς καλοί τους φίλοι ή και δάσκαλοί τους;

Στους προδότες τους μίζερους ανήκει και ο Εφιάλτης και ο Ιούδας. Σε αυτούς ανήκουν και οι καταδότες της κατοχής. Υπάρχει όμως μια διαφορά στις προσωπικότητές τους. Ο Ιούδας ήταν πιο έντιμος. Μετάνιωσε και κρεμάστηκε. Ο Εφιάλτης δεν μετάνιωσε. Τον βρήκαν όμως οι Σπαρτιάτες. Η κρυπτία λειτούργησε καλά. Η κρυπτία ήταν κάτι σαν μυστική αστυνομία ή  τους καταδρομείς. Ξεκίνησε με σκοπό τους είλωτες αλλά επεκτάθηκε σαν θεσμός και σε άλλα θέματα.  Βρήκαν σύμφωνα με την παράδοση τον Εφιάλτη και τον σκότωσαν. Ούτε οι προδότες της κατοχής μετάνιωσαν.
Αυτούς πρέπει να τους απομακρύνουμε από το περιβάλλον μας.

Αυτός που καταγγέλλει είναι καταδότης;  Εξαρτάται από το σκοπό και την ανάγκη;

Ποιος ο  σκοπός και ποια ανάγκη ΠΟΚ και ΕΛΟΚ; Γιατί δεν κοιτάτε τα δικά σας; Για την ΠΟΚ ξέρουμε όλοι για την ΕΛΟΚ; Σκεφτείτε να είναι αληθινά λίγα μόνο από αυτά που γράφει το www.karate.gr
Αυτός που ανήκει σε μια ομάδα και την καταδίδει είναι προδότης;

Το 2010 είχαμε την ΠΟΚ που μας έκανε ασφαλιστικά μέτρα, το 2011 την ΕΛΟΚ που ήθελε μετά μανίας να σταματήσει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της ΕΟΜΑ μαζί με όλο τον περίγυρο, αλλά και σύμφωνα με τη μαρτυρία του  κ. Η. Ραπατσουλέα κάποιος  Θ.  κατήγγειλε την παρουσία της Body Guard Academy στη Βραδιά ‘’ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΑΧΗ 2’’ στην Ασφάλεια και στο ΣΔΟΕ.
Όταν τελείωσα με τους ανθρώπους του ΣΔΟΕ μου ζήτησαν κάποιον από την Body Guard. Βρήκα τον κο Δημήτρη. Του είπα αμέσως ότι η καταγγελία έγινε από ‘’μέσα’’ από δικό τους άνθρωπο. Δεν μπορούσε να το πιστέψει. Ο έλεγχος γινόταν μόνο για τη Security και μόνο εάν έχουν συμβόλαιο με την Ομοσπονδία. Κανείς δεν γνώριζε εάν θα υπάρχει Security και με ποιόν τρόπο έγινε η συμφωνία. Ο φερόμενος ως καταγγέλλων πάντως έχει σχέση με την εταιρία. 

Ταλαιπωρήθηκαν λίγο τα παιδιά της Bodyguard αλλά πέραν αυτού τίποτε.

Το γνώριζε όμως και ο συνεργάτης μας κύριος Ραπατσουλέας. Το ήξερε από πριν.
Μου  ζήτησε συνεργασία. Του άνοιξα έναν δρόμο αλλά … τέλος πάντων.
‘

’Τη αχαριστία διαδέχεται η αναισχυντία ‘’έγραψε στα απομνημονεύματά του για κάποιον ο οποίος λειτούργησε ανάλογα ο Γερμανός Καραβαγγέλης.
Για όσους δεν γνωρίζουν ο μητροπολίτης Γερμανός  Καραβαγγέλης ήταν αυτός που οργάνωσε το Μακεδονικό Αγώνα χωρίς τον οποίο δεν θα μας είχε μείνει ούτε αυτό το κομμάτι της Μακεδονίας που μας έμεινε και χάριν του οποίου  σώθηκαν πολλοί Έλληνες του Πόντου όταν αργότερα μετατέθηκε στη μητρόπολη Αμάσειας τους οποίους προέτρεπε να οπλιστούν και να ανέβουν στα βουνά για να γλυτώσουν από την τούρκικη ‘’ευγένεια’’.

Τα πλήρη στοιχεία του Θ. τα ανέφερε ο Ρ. επανειλημμένα και μπροστά σε τρίτα πρόσωπα. Την τελευταία μάλιστα φορά που βρεθήκαμε έμεινε εμβρόντητος σαν να τον κτύπησε πραγματικά κεραυνός όταν του είπα ‘’Το ήξερες από πριν. Και εσύ το γνώριζες ότι θα έρθουν για έλεγχο αλλά δεν είπες τίποτα…..’’  . ‘’Αν ήταν άλλος θα σε είχε ορμήξει, μην κοιτάς που εγώ είμαι ψύχραιμος και σε μιλάω ακόμα’’……  Τώρα μπορούν να  καταλάβουν κάποιοι τα σχετικά  με την διοργάνωση η οποία από την στιγμή που ξεκίνησε έπρεπε να τελειώσει.  Από τη στιγμή που ξεκίνησε και ήταν υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας έπρεπε να γίνει ότι μπορούσε καλύτερο για να φτάσει στο τέλος της. 

«Εἶδα μέσα σ’ ἕνα βοῦρκο ἕναν ἄνθρωπο ποὺ πνιγόταν. Βούτηξα καὶ κατόρθωσα νὰ τὸν σύρω ἔξω, σχεδόν μισοπεθαμένο. Σιγά-σιγά συνῆλθε καὶ τότε γύρισε καὶ μὲ ἀγριοκοίταξε. “Γιατί  μὲ ἔβγαλες;” γρύλισε. “Ἐγώ ἐκεῖ μέσα ζῶ”…».     (Ἀντρέι Ταρκόφσκυ, «Νοσταλγία»)  και έτσι πήγε να συνεργαστεί με τους ομοίους του

Όσον αφορά τα ονόματα που αναφέρω παραπάνω, για όσους φίλους ανησυχούν ότι θα μου κάνουν μήνυση για δυσφήμιση να μη φοβούνται. Δεν γράφω και τίποτε το ιδιαίτερο ή κάτι άγνωστο. Σκεφτείτε να έκανα πλήρη αναφορά των όσων διαδραματίσθηκαν ή διαδραματίζονται κάθε φορά.  Πολύτομη Εγκυκλοπαίδεια θα  έγραφα. Σε κάποια άλλη επιστολή ίσως κάνω αναφορά για την  καταγγελία (1999) του φίλου μου Μπομπ που και αυτός μου ζήτησε τότε συνεργασία αλλά μετά ….. Φίλοι του καράτε Do κλπ

Επίσης θα πρέπει να διευκρινίσω ότι δυσφήμιση σημαίνει ότι κάποιος έχει καλή φήμη και του την αμαυρώνεις. Αν σε κάποια, οποιαδήποτε γενικώς  περίπτωση δεν υπάρχει σε πρόσωπο ή φορέα καλή φήμη και αυτό αποδεικνύεται, τότε δεν ευσταθεί καμία κατηγορία περί δυσφήμισης διότι δεν χαλάς καμία προϋπάρχουσα καλή φήμη.

Κλείνω τη μακροσκελή επιστολή μου λέγοντας ότι δεν τους φοβάμαι επειδή δεν τους φοβάμαι αλλά και επειδή δεν θεωρώ ότι έχω κάτι να χάσω. Διότι δεν καθορίζεται η ύπαρξή μου από κανέναν τίτλο ούτε από κάτι υλικό. Αυτοί όμως πρέπει να φοβούνται γιατί εξαρτώνται από αυτά που έχουν και η ύπαρξή τους και η αξία τους καθορίζεται από εξωγενείς παράγοντες διότι είναι ετερόφωτοι. Χρειάζονται τους τίτλους και τα αξιώματα. Χρειάζονται τα χρήματα.

Γι’ αυτό οφείλουν να προσέχουν.

Γεώργιος Σαριαννίδης